ولایت در عقل (حکمت) و عرفان

این نوشتار پیرامون کمال نهایی انسان که در خلافت و ولایت خاصه محمدی متجلی می شود، بحث می کند. نگارنده در این رساله بر آن است تا مقام شامخ ولایت مطلقه انسان کامل را به لحاظ ماهیت و سر عرفانی آن بررسی نموده و با تمسک به دلایل عقلی، نیل سایر انسانها به این مقام شامخ را بعنوان امری قابل تحقق به اثبات برساند. بنابراین در این مجموعه از مطالب پس از بیان ماهیت ولایت و ضمن تبیین سر عرفانی ولایت انسان کامل از خلافت و ولایت در نشاه علم و نشاه عین و عالم امر سخن رفته است تا سر خلافت و ولایت علوی - که در تمام نشئات وجودی با ولایت مطلقه حضرت ختمی متحد است در نشا خلقی روشن شود. پس از آن با ذکر چند دلیل عقلی بیان شده است که نیل به مقام ولایت ، کمال خاص انسان است و نه تنها این مقام برای اولیا و انبیای الهی امری ثابت است بلکه سایر انسانها نیز با اقتدا به معالم طریق و قبول ولایت انسان کامل می توانند، و بلکه باید به این مقام بار یابند. و آنکه به این مقام نایل آید، انسان کامل است . با توجه به جداناپذیری قرآن از عرفان و برهان، در تایید بحث عرفانی - فلسفی ولایت به آیات قرآنی نیز استناد شده است .